آیدا و مهدکودک

انگار بخشی از وجودم را گذاشتم توی مهد . واقعا تکه ای از قلبم نبود. نه انگار که این خانم کوچولو بچه دومه و علی سالهای سال از عمرش را در مهدکودک گذرونده.واقعا ما مامانهای کارمند چه ظلمی درحق طفلهای معصوممون می کنیم .؟؟؟؟

ولی در کل من از مهدکودک رضایت بیشتری دارم تا از خانم پرستاری که ماهها آیدا را نگه داشته بود و واقعا فقط نگه داشته بود و بس

حالا مدتی می شه خانم کوچولوی ما راه می ره و داد از نهاد مربی هاش درآورده . چندروز پیش مربی اش می گفت از اینجا تا مشهد را رفته و برگشته از بس راه رفته توی مهد و منم دنبالش تا یک وقت نیفته

علی هم یک هفته شده رفته مدرسه . کلاس دوم . روز اول مدرسه را باهاش رفتم سر نیم ثانیه غیب شد و منم نگران، آیدا به بغل ، دنبالش که کجا رفته ؟دیدم با بر و بچه های دوستانش گرم صحبت و خاطره تعریف کردنه و بعد از چند دقیقه،، دویدن ..... بعد هم که کلاس بندی شدن و رفتن سرکلاس . هر چند دقیقه یکبار هم می اومد می گفت : مامان توبرو خونه .!!  اینم یکی از مزایای مهدکودکها . که بچه ها را حسابی اجتماعی بار می آره.

همون روز اول مهر هم برای آیدابلا خانم طلا بنا به درخواست علی آقای نفس مامان یه تولد کوشکولو گرفتیم که دوتایی به اندازه ۲۵ تا بچه ریختن و پاشیدن و شلوغ کردن . عکسهای مدرسه علی و تولد آیدا را بزودی آپ می کنم .

راستی یه خاطره بامزه::::::

چند شب پیش دستمال آشپزخونه را شسته بودم  و از در کابینت آویزان کرده بودم دیدم آیدا رفته دستمال رو کشیده از روی در و نشسته داره سرامیک ها را دستمال می کنهمنو می گینالهی مامان فدات شه.............................

حالا علاوه بر اینکه  در خالی کردن ماشین ظرفشویی و انداختن ظرفها از توی ماشین به روی زمین کمک می کنه سرامیک ها را هم می تونم بدم آیدا تمیز کنه ( مامان نگو ،بگو خانم تناردیه!!!!!!!)